Laat ik eerst en vooral mijn relaas beginnen met te benadrukken dat iedereen vooral moet doen waar hij/zij zich het beste bij voelt. Wil je om wat voor reden ook een pup? Doen, zou ik zeggen. Op voorwaarde dat:

• Je weet waaraan je begint inzake tijd, verzorging, opvoeding enz.
• Je ‘m niet bij de eerste de beste broodfokker haalt
• Je voor ‘m zorgt tot het einde en ‘m niet na een jaar “dumpt” onder de vorm van één of ander slap excuus

Verder ga ik mij er niet mee bemoeien, beloofd 😉.

 

Waar het hart van vol is…

…dat belandt vroeg of laat in je huis 😊. Mooi alternatief op het spreekwoord, niet? In dit geval gaat het – hoe kun je ’t raden – over een Berner. Wie mij ook maar een béétje kent of al eens goed op de website heeft rondgesnuffeld, weet dat ik helemaal “Berner-verslaafd” ben en dat ik het voorrecht heb om doorheen de jaren al voor menig Berner- en andere beer gezorgd te mogen hebben. Wat wil je ook: het zijn zo’n lieve, zachtaardige beren ❤.

 

Niet de eerste de beste

De soap begint eind januari van dit jaar, na het invullen van de zoveelste intake bij Stichting Charlotte’s Angels. Je zal ongetwijfeld begrijpen dat niet elke hond in mijn situatie past. Hij of zij moet immers kunnen gedijen in een vaak wisselende roedelsamenstelling. Dus hoewel iederéén best grondig screent of een hond al dan niet past in de situatie (nee, het gaat niet enkel om welk ras je mooi of leuk vindt), moet ik dan nog veel meer doen.

Op een mooie dag stonden er twee Sint Bernard-dames ter adoptie. Nog steeds. Ze werden opnieuw gepost, want er was simpelweg nog geen enkele intake voor de dames binnengekomen. Impulsief en ‘schrijf-minded’ als ik ben, reageer ik, mij van geen kwaad bewust: “Tja, ik vul geen intakes meer in. Ik maak toch nooit een kans.” Niet dat de dames bij mij zouden passen, want ze moesten samen geplaatst worden en gedijden niet in een grotere roedel.

 

Relletje

Op een mooie dag, enkele dagen na mijn daad, kreeg ik telefoon van de stichtster: dat ik was geblokkeerd. Hoezo dan? Ik had dus, zonder het te beseffen, een klein relletje ontketend. Heel wat mensen uitten op mijn post hetzelfde ongenoegen: hun tuin was te klein, de omgeving was niet goed, geen hond als je op een flat woont, de hond zou te vaak alleen zijn, en ga zo maar door. Redenen te over waarom zij geen hond toegewezen kregen.

Het was uiteraard niet mijn bedoeling om opschudding te veroorzaken, maar ik begreep de frustratie van die mensen wel, aangezien ik die zelf ook had. Maar evengoed begrijp ik de stichting: 1 hond kan je maar aan 1 baasje toevertrouwen, terwijl er soms wel tientallen of zelfs honderden kandidaten zijn (voor een pup bijvoorbeeld).

Alleszins was hierdoor wel de boodschap luid en duidelijk: ja, ik was op zoek naar een Berner (of Sint Bernard of kruising): DE Berner voor De Hondhaalmoeder. En warempel: er was er eentje die geschikt was voor me. We zijn nog steeds januari 2025.

 

Toeval bestaat niet

Om te vermijden dat deze blog een roman wordt, sla ik een hoop minder relevante stappen over en springen we naar begin april 2025. Bo, de Berner die mij was toegewezen, zou op 4 mei hierheen komen. Waarom dan pas? Omdat ik ‘m heel bewust niet wilde introduceren in april omdat het dan veel te druk was. De hond moet namelijk wennen aan nieuwe mensen, een nieuwe omgeving, zijn vertrouwde mensen en omgeving missen, … En dan nog eens die opvang erbij? Nee, dat zou teveel van het goede zijn voor Bo. Daarom kozen we zeer gericht een rustiger moment uit.

We schrijven 3 april wanneer Patricia van Beer’s Huisje me contacteert: er is een Berner teruggekomen en of ik interesse heb om ‘m te adopteren… Ik kon wel janken. Weet je hoe dat vaak gaat met werk zoeken? Je solliciteert je rot en je vindt maar geen job. En op een mooie dag heb je plots meerdere aanbiedingen. Dergelijk gevoel had ik nu. Ik vertel haar hoe de vork in de steel zit en dat ik haar op de hoogte zou houden over hoe het 4 mei zou verlopen.

Op 7 april contacteer ik haar alweer: Bo komt niet. Hij blijft uiteindelijk dan toch bij zijn huidige eigenaar. Dat wist de Stichting mij enkele dagen later te vertellen.

 

The big day

Zaterdag 26 april was the big day: wij naar het verre West Vlaanderen om Rex op te halen. Ik voelde me als een kind dat op Sinterklaas zat te wachten 🙈🤪. Waar ik met Bo een voor mij ongekend engelengeduld aan de dag kon leggen, gierden de adrenaline nu door m’n lijf. Dit voelde gewoon goed!

Maar… Wat als we 2u helemaal naar Kortemark reden en Rex tijdens de ontmoeting er helemaal anders over zou denken? De klik moet er zijn natuurlijk, langs beide kanten.

Uiteindelijk bleek mijn paniek onnodig want Rex was zoals we van een stabiele Berner mogen verwachten: een enthousiast blij ei.

 

New home

Toen we uiteindelijk thuis aankwamen met ‘m, drentelde hij de tuin in alsof hij nooit anders had geweten. Hij leek zich vanaf de eerste seconde thuis te voelen en zelfs Oona leek, weliswaar op haar manier, haar nieuwe roedelgenoot wel te waarderen. Op het moment dat ik dit schrijf, vraag ik me nog steeds af vanaf wanneer ze zal doorhebben dat Rex geen logé is maar een gezinslid 😊.

 

Happy end

Dit relaas wilde ik je niet onthouden: onze reis naar ‘het perfecte nieuwe gezinslid’. Oftewel: hoe het kan verkeren…

Rex doet het super goed in de opvang. Alles en iedereen is zijn vriend. Spelen is zijn lang leven, maar hij neemt ook zelf zijn rust, hetgeen uiteraard cruciaal is. De logeerhonden zien in hem een fijne metgezel. De dagopvanghonden gaan ’s avonds moe en voldaan weer naar huis na een dagje spelen en ravotten (en ook rusten, dat moet van De Hondhaalmoeder 😉).

Willen jij en je grote viervoeter ook graag kennismaken met Rex? Vul dan snel de intake in en ik contacteer je graag voor een gratis en vrijblijvende kennismaking.

Tot gauw!

Wandelen met je trouwe viervoeter is best een fijne én veilige activiteit voor jullie allebei. Althans: dat zou toch moeten 😊.

Echter: als je met je hond gaat wandelen, stel je dan eens de vraag aan welke kant van de straat je loopt om voor jezelf én je hond(en) een aangename en veilige setting te creëren. Wellicht sta je hier niet altijd bij stil maar toch is dit een belangrijke vraag. Het antwoord is overigens klaar en duidelijk: links.

Waarom?

Als je links wandelt, zie je zo het aankomend verkeer naderen en kun je tijdig reageren op onverwachte situaties.

In deze blog leg ik je uit waarom links wandelen de veiligste optie is, hoe je je hond dit aanleert en waarom sommige honden het daar roerend mee oneens zijn (maar ik hen niet in het midden van de straat ga laten wandelen 😉).

 

De verkeersregel: wandelen doe je links

Wist je dat de officiële verkeersregel zegt dat voetgangers op de rijbaan links moeten lopen als er geen voetpad of berm is? Dit staat in artikel 42.1 van de wegcode, mocht het je interesseren 😊. Als voetganger zie je namelijk het aankomend verkeer naderen in plaats van dat het je onverwacht langs achter, al dan niet met aangepaste snelheid, voorbij scheurt. Het geeft je de kans om tijdig in te schatten of je moet uitwijken of je hond beter even bij je moet nemen.

Toch zie ik nog vaak wandelaars – met of zonder hond – gewoon rechts op de rijbaan stappen, tegen de verkeersregel in. Soms uit gewoonte, soms omdat hun hond dat zo gewend is. Maar als je veiligheid vooropstelt, is er echt maar één juiste keuze: links wandelen.

 

Kies voor veiligheid voor je hond: kies links.

Niet alleen jijzelf bent veiliger als je links wandelt: ook voor je hond heeft dit grote voordelen. Stel: je loopt aan de rechterkant van de weg en er komt een auto langs. Die passeert je dus langs achteren. In een fractie van een seconde kan een loshangende lijn, een plots schrikachtige beweging of een enthousiaste sprong drastische gevolgen hebben.

Als je links loopt, elimineer je dat risico. Het achterliggend verkeer zit immers aan de andere kant en jij vormt letterlijk een buffer tussen je hond en het gevaar. Verkeer aan jouw kant van de weg zien jij en je hond dus aankomen.

Om de veiligheid te maximaliseren, is het ook belangrijk je hond links van je te laten lopen. Op die manier maximaliseer je de afstand tussen de hond en de rijbaan.

 

“Maar mijn hond loopt altijd rechts!”

Aha, daar hebben we het 😊. Honden hebben, net zoals wij, gewoontes. Als jouw hond van pup af aan rechts van jou heeft gelopen, dan zal hij niet spontaan overstappen naar de linkerkant. Sommige honden volharden in de boosheid en weigeren koppig om naar links te verhuizen.

Tijdens wandelingen met logeerhonden merk ik het vaak. Wanneer ik wandel met een hond die gewend is om rechts te lopen, beland ik soms zelf in het midden van de straat: verre van ideaal natuurlijk. Daarom begin ik altijd rustig met het aanleren van links lopen, zodat de wandelingen niet alleen veiliger zijn, maar ook vlotter verlopen.

Wil jij je hond ook leren links te wandelen? Dat kan! Hieronder geef ik je enkele praktische tips.

Hoe leer je je hond links te wandelen?

• Begin binnenshuis
  In een omgeving zonder verkeer en afleiding kun je je hond laten wennen aan de nieuwe positie. Beloon hem als hij links van je blijft.
• Gebruik een duidelijke cue
  Geef een commando zoals “links” of “volg” en beloon zodra je hond links blijft lopen.
• Houd de lijn kort, maar ontspannen
  Laat niet te veel speling in de lijn, zodat je hond niet vanzelf terug naar rechts gaat.
• Train consequent
  Elke keer dat je naar buiten gaat, zorg je ervoor dat je hond links van je loopt. Beloon goed gedrag!
• Vermijd trekken
  Als je hond koppig blijft, sta stil en wacht tot hij in de juiste positie komt. Beloon en wandel verder.
• Oefen op rustige plekken
  Eerst in de tuin of op een rustige weg. Pas later op drukkere straten.

Met geduld en herhaling zal je hond leren dat links ‘het nieuwe rechts’ is!

Extra veiligheidstips voor wandelen met je hond

Nu we ’t toch over veiligheid hebben, kan ik even goed doorgaan met een rits aanvullende veiligheidstips, vind je niet?

• Reflecterende materialen en verlichting
  Zeker in de donkere maanden is het essentieel dat je goed zichtbaar bent. Een reflecterend harnas voor je hond en een lampje aan zijn halsband kunnen het verschil maken.
• Gebruik een stevige leiband
  Opteer voor een stevige, niet te lange lijn. Ben je, net als ik, toch fan van een flexlijn? Klik ze dan vast op een drukke weg en gebruik ze enkel in verkeersluw gebied, zoals het bos. In drukke gebieden geeft een flexlijn namelijk te veel speling waardoor je moeilijker en minder snel kunt anticiperen op onvoorziene omstandigheden, zoals je hond die schrikt of een voertuig dat je met onaangepaste snelheid passeert.
• Wees alert op loslopende honden
  Niet elke hond die losloopt, is vriendelijk. Als je een vreemde hond ziet naderen, hou je hond dan dicht bij je en tracht de situatie in te schatten.
• Wees een hoffelijk hondenbaasje en -wandelaar
  Deponeer ieder kakje in een zakje, respecteer privé-eigendom en hou te allen tijde rekening met andere weggebruikers.

 

Dus…

Veiligheid voor onze viervoeter(s) én voor onszelf voorop! Loop dus links van de weg, met je maatje ook links van je, zodat je zelf nog eens een extra buffer vormt tussen hem/haar en passerend verkeer.

Wil je je maatje op een zorgeloze vakantie mét veilige wandelingen sturen? Vul dan snel de intake in voor een gratis kennismaking 😊.

Je kent misschien mijn Roemeense dame al: Oona. Oona is een zogeheten ‘rugzakhond’, eveneens een term die je terugvindt in de intake. Rugzakhonden zijn honden die in het verleden een bepaald trauma (of meerdere ☹) hebben opgelopen en dus een spreekwoordelijke rugzak met zich meedragen. In het geval van Oona (en vele andere straathonden of asielhonden) hebben we niet alle cruciale informatie over hun levenservaringen voordat ze bij ons kwam. Hierdoor kunnen we sommige van haar gedragingen of reacties moeilijker begrijpen of beoordelen. Onze meid vertoont in bepaalde situaties redirectiegedrag. Daarover wil ik je in deze blog wat meer vertellen.

 

1. Hoe honden communiceren

Honden communiceren grotendeels via lichaamstaal en gedrag, maar soms kan dit gedrag onverwacht of zelfs problematisch zijn. Redirectiegedrag is een voorbeeld van dergelijk ongewenst gedrag. Het treedt op wanneer een hond zijn frustratie of opwinding niet direct kan uiten en deze spanning afleidt naar een ander object, dier of persoon. In sommige gevallen kan dit zelfs leiden tot redirectie-agressie, wat voor zowel de hond als het baasje gevaarlijk kan zijn.

Ik leg je in deze blog daarom graag uit wat redirectiegedrag precies is, hoe je het kunt herkennen en natuurlijk ook  hoe je hier als hondenbaasje op een verantwoorde manier mee omgaat. Ik zeg er meteen bij: voor ernstige gedragsproblemen, zoals redirectie-agressie, raadpleeg je altijd best een gedragstherapeut.

2. Wat is redirectiegedrag bij honden?

Redirectiegedrag bij honden treedt op wanneer een hond een bepaalde emotie of frustratie niet rechtstreeks kan uiten en dit vervolgens afreageert op iets of iemand anders. Dit gedrag wordt vaak gezien bij honden die zich beperkt voelen in hun vrijheid of overweldigd worden door een prikkel.

Redirectie ontstaat vaak wanneer een hond:

• Gefrustreerd raakt door een beperking, zoals een lijn of een omheining.
• Overprikkeld wordt door een bepaalde situatie, bijvoorbeeld bij het zien van een andere hond of andere bewegende objecten: katten, kinderen, …
• Zich bedreigd voelt en zijn spanning afleidt naar een ander object of persoon.

Redirectiegedrag hoeft niet altijd agressief gedrag te zijn. Sommige honden uiten het door te gaan graven, kauwen of obsessief te likken, terwijl andere honden in de lijn bijten of zelfs naar hun eigenaar snauwen. In het geval van Oona richt de redirectie zich helaas naar andere honden op momenten dat er onvoorbereid iemand binnenkomt. Daarom ben ik heel streng in het stipt nakomen van afspraken zodat ik Oona kan voorbereiden op de komt van bezoek of nieuwe logeergast. Nadat er is kennisgemaakt, is het voor Oona helemaal oké, zoals je kunt zien op talloze foto’s en filmpjes.

 

3. Voorbeelden van redirectiegedrag

Redirectiegedrag kan zich in verschillende situaties voordoen.

• Hond aan de lijn

Een hond die gefrustreerd raakt omdat hij niet naar een andere hond toe kan, kan zich plots omdraaien en in de lijn bijten of tegen het baasje opspringen.

• Hond achter een hek of omheining

Wanneer een hond niet bij een prikkel kan (zoals bijvoorbeeld een andere hond of een kat), kan hij uit frustratie uithalen naar een soortgenoot in zijn buurt.

• Overprikkeling tijdens spel

Sommige honden raken zo opgewonden tijdens het spelen dat ze plotseling in handen of kleding gaan bijten.

Helaas kan redirectiegedrag bij sommige honden leiden tot redirectie-agressie. In dat geval zoekt de hond niet alleen afleiding maar reageert daarbij ook agressief op een willekeurig doelwit. Dit is uiteraard niet zonder risico. In het geval van Oona neem ik daarom altijd gepaste maatregelen in situaties die ik als potentieel risicovol zie en zal je haar af en toe gemuilkorfd ontmoeten of zien op foto’s en video’s.

 

4. Hoe omgaan met redirectiegedrag?

Redirectiegedrag is een normale reactie op stress en frustratie maar dit moet wel goed begeleid worden om te voorkomen dat het gedrag uit de hand loopt.

Ik geef je alvast enkele tips die ikzelf vanuit professionele bron heb gekregen.

• Vermijd triggers en beperk stress

Voorkomen is altijd beter dan genezen. Als je weet dat je hond gevoelig is voor frustratie, probeer dan situaties te vermijden die het gedrag uitlokken of triggeren.

• Voldoende beweging en mentale uitdaging zodat je hond zijn energie kwijt kan

Geef je hond iets te doen, zoals een fijne wandeling of een puzzel. De ene hond heeft meer uitdaging nodig dan de andere. Denk dus goed na voor je voor een hond kiest en lees je terdege in over de specifieke raskenmerken. Kom je op een mooie dag tot de constatering dat je (werk-)situatie niet altijd toelaat om je hond de nodige uitdaging te bieden? Dan kan dagopvang een verrijkend alternatief zijn.

• Voldoende rust en ontspanning

Naast inspanning en mentale uitdaging staat ook voldoende rust en ontspanning. Het zijn geen tegenpolen maar aanvullingen op elkaar. Een rustige en voorspelbare omgeving, vooral bij stressgevoelige honden, is daarom geen overbodige luxe, integendeel. Oona heeft daarom 24/7 toegang tot ‘haar’ rustplaats waar ze zich ongestoord en wanneer ze maar wil, kan terugtrekken om te rusten. Ook de andere honden hebben hier ruim voldoende rust- en terugtrekmogelijkheden. Keuze is hierbij een cruciaal element voor honden.

• Langzame introducties van nieuwe situaties

Daarom gaat aan een logement een heel proces vooraf. Zo kan ik enerzijds de hond alvast leren kennen en anderzijds bereid ik Oona voor op “nieuw bezoek”. Oona is gelukkig erg sociaal waardoor het in de meeste gevallen goed gaat. Af en toe wordt er helaas een hond geweigerd omdat de klik écht niet goed zit. Maar hey, wij vinden ook niet iedereen even leuk en aangenaam, toch?

• Impulsbeheersing

Een hond die zijn impulsen beter kan controleren, zal minder snel gefrustreerd raken en dus minder redirectiegedrag vertonen. Dit kun je trainen met oefeningen zoals:

• “Wachten” voor beloningen, zodat de hond geduld leert. Zo mag Oona pas aan haar eten beginnen bij het commando ‘pak maar’ 😊. Idem met snoepjes.
• Rustig wandelen zonder trekken, om frustratie aan de lijn te voorkomen. Dat doet onze dame voortreffelijk, òòk in een “nieuw-samengestelde roedel” (een roedel met meerdere honden die niet tot hetzelfde gezin behoren), hetgeen verre van evident is.
• Het “los”-commando, zodat je hond leert iets los te laten wanneer hij zich ergens in vastbijt. Ook dat kent onze dame heel goed, al durft er nog wel eens verschil zitten in “weten” en “doen” 🙈.
• Naar een vaste plaats leiden, is voor het soort redirectiegedrag dat Oona vertoont, een hele belangrijke. Daarom leren we haar naar haar mand te gaan op het moment dat er iemand binnenkomt. Niet de gemakkelijkste oefening, maar wel een hele belangrijke.
• Stuur bij op een kalme en consequente manier. Het heeft géén zin om op dergelijke momenten boos te reageren, al is dat uiteraard gemakkelijker gezegd dan gedaan. Net door rustig je hond te benaderen, zal hij zich op zijn gemak gaan voelen en kalmeren. Een beloning bij gewenst gedrag kan uiteraard ook. Dat hoeft niet altijd in de vorm van een snoepje te zijn. Je kan ook prima belonen met de stem, tenminste dat dat voor jouw hond als een beloning aanschouwd wordt.

Als je hond redirectiegedrag vertoont, is jouw reactie erop hierin erg belangrijk en waardevol.

• Blijf rustig en vermijd het geven van negatieve aandacht, want dit kan het gedrag versterken. Ik verzeker je: dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar oefening baart kunst, net zoals bij de hond 😊.
• Bied een alternatief, zoals een speeltje om op te kauwen, zodat je hond zijn spanning op een gepaste manier kan afreageren.
• Beloon kalm gedrag en negeer ongewenst gedrag in de mate van het mogelijke.
• Bied voldoende fysieke en mentale uitdaging in combinatie met voldoende rust. De term ‘voldoende’ is voor elke hond anders.

Honden met opgekropte energie zijn vatbaarder voor stress en frustratie. Zorg daarom voor:

• (Lange) wandelingen met snuffelmogelijkheden. Snuffelen is een basisbehoefte van een hond. Hij/zij vindt het fijn en het creëert rust. Snuffelen voor de hond is zoals social media voor ons: Wie is hier geweest? Was het een reu of teef? Was de teef loops? Was de hond gezond? En ga zo maar door. De lengte van de wandeling is hier ondergeschikt aan het snuffelen en het opdoen van geurprikkels!
• Voerpuzzels en hersenwerk om je hond mentaal moe te maken. Oona doet ze in wat luttele seconden 🤷‍. Maar ook hier is dat ondergeschikt aan de ervaring.
• Kauwspeelgoed, waarmee de hond op een veilige manier spanning kan afreageren. Honden hebben van nature een sterke drang om te kauwen. Het helpt hen om stress te verminderen en zich te ontspannen. Door op iets te kauwen, maken ze endorfines aan  waardoor ze zich rustiger en gelukkiger voelen.
• Zoek professionele hulp bij ernstige gevallen!

 

5. Redirectiegedrag in een huiselijke hondenoppas

Bij een huiselijke hondenoppas verblijven honden in een ontspannen omgeving zonder kennels, hetgeen voor stressgevoelige honden natuurlijk uitermate gunstig is. Toch kan dit gedrag ook hier voorkomen, bijvoorbeeld:

• Een hond is nieuw en voelt zich nog niet op zijn gemak.
• Er vinden interacties met andere honden plaats die frustratie kunnen opwekken.
• De hond voelt zich beperkt door een omheining, leiband of bench.

Omdat ik zelf al “een specialleke” in huis heb en het elke VIP natuurlijk optimaal naar zijn/haar zin wil maken, zorg ik voor:

• Een beperkt aantal (logeer)plaatsen: ik bied aan max. 3 gezinnen tegelijk opvang aan. Dat betekent dat er doorgaans 3 logeerhonden zijn, maar uitzonderlijk eens 4 of 5 wanneer het een gezin betreft met meerdere honden. Daarnaast worden ook regelmatig “logéloze momenten” ingepland om zowel Oona als mezelf wat rust te gunnen (en dat poets ook wat makkelijker 😊).
• Een gestructureerde en rustige omgeving, zodat honden zich veilig voelen.
• Geleidelijke socialisatie, waarbij nieuwe honden rustig en op eigen tempo wennen aan de groep.
• Individuele aandacht en ontspanningsmomenten om stress te verminderen.

Door een stressarme en veilige opvangplek te bieden, wordt het risico op redirectie- en eventueel ander probleemgedrag beperkt en genieten de VIPS (Very Important Pets) blij en ontspannen van hun luxeverblijf.

Ook een opvangplekje nodig voor je trouwe vriend? Vul dan snel de intake in en kom geheel vrijblijvend kennismaken!

Als hondenbaasje wil je natuurlijk enkel het allerbeste voor je trouwe viervoeter. Wanneer je zelf even niet voor hem of haar kunt zorgen, hetzij omwille van ziekenhuisopname, vakantie of wat voor reden dan ook, wil je deze verantwoordelijkheid niet aan de eerste de beste overlaten. Een goede, betrouwbare hondenoppas biedt dan soelaas. Maar hoe kies je die? Ga je voor de goedkoopste of dichtstbijzijnde oplossing, of ga je toch maar beter voor een erkende oppas? Wordt het een pension of prefereer je opvang in huiselijke sfeer? Begrijpelijk dat je op den duur de bomen door het bos niet meer ziet.

In deze blog geef ik je graag niet minder dan 7 belangrijke criteria om de juiste hondenoppas voor jouw hond te selecteren. Want dat perfect is voor jou, is dat daarom niet voor je buurman of collega.

 

1. Het verplichte HK-nummer

In België is het wettelijk verplicht om een HK-nummer te hebben als je honden of katten bij jou thuis laat logeren tegen betaling. Dit nummer verkrijg je na het voldoen aan een aantal criteria die het departement Dierenwelzijn oplegt. Het HK-nummer is bijgevolg een kwaliteitslabel dat waarborgt dat een oppas voldoet aan strenge voorwaarden inzake veiligheid en hygiëne.

Een oppas met een HK-nummer voldoet bijgevolg aan volgende eisen:

• Vergunning en controles

De oppas is officieel geregistreerd en terug te vinden op een lijst van erkende opvanginstanties. Deze lijst is beschikbaar op de website van het departement Dierenwelzijn. Bovendien worden erkende instanties wordt regelmatig gecontroleerd op naleving van de regelgeving. In het geval van De Hondhaalmoeder is dat eens per kwartaal.

• Hygiënische en veiligheid

De opvanglocatie voldoet aan strikte hygiënische- en veiligheidsnormen.

• Verzekeringen

De oppas is verzekerd voor eventuele schade of ongevallen.

• Opleidingen

De uitbater (of een personeelslid) dient beroepskennis te kunnen voorleggen a.d.h.v. een diploma of getuigschrift van een door Dierenwelzijn erkende opleiding..

Een oppas zonder HK-nummer werkt dus illegaal en biedt geen enkele garantie dat jouw hond in veilige handen is. Vraag bij het eerste contact altijd naar het HK-nummer. Hiermee voorkom je onaangename verrassingen en weet je dat je viervoetige vriend in professionele handen is.

2. Ervaring en referenties

Voor het aanbieden van een kwaliteitsvolle zorg voor jouw hond, volstaat het helaas niet een enorme dierenliefde aan de dag te leggen. Daarnaast is de nodige ervaring nodig om met verschillende hondenrassen en -karakters om te gaan. Ervaring is essentieel, vooral als jouw hond specifieke behoeften heeft, zoals medische zorg of gedragsproblemen.

Enkele vragen die je kunt stellen:

• Hoeveel jaar ervaring heeft de oppas?
• Welke rassen worden al dan niet aanvaard?
• Zijn intacte reuen en teven welkom?
• Heeft de oppas specifieke opleidingen gevolgd, zoals hondengedrag of EHBO voor honden?

Daarnaast zijn referenties een krachtig hulpmiddel om de kwaliteit van de oppas te beoordelen. Durf gerust om contactgegevens van eerdere klanten te vragen en neem de tijd om naar hun ervaringen te luisteren. Positieve feedback van andere hondenbaasjes geeft je meer vertrouwen in je keuze.

 

3. De accomodatie

De omgeving waarin je hond verblijft, speelt natuurlijk een cruciale rol in zijn of haar welzijn. Een veilige, schone en comfortabele accomodatie vermindert stress en zorgt ervoor dat je hond zich snel thuis voelt. Hou er bovendien rekening mee dat honden, wanneer ze naar een pension gaan, doorgaans minder bewegingsvrijheid hebben aangezien ze gedurende een aantal uren per dag in een kennel verblijven.

Wanneer je de opvanglocatie bezoekt, let dan op volgende punten:

• Ruimte

Is er voldoende ruimte voor de hond om vrij te bewegen, zowel binnen als buiten?

• Veiligheid

Zijn er gevaarlijke objecten of plekken waar de hond zich kan verwonden?

• Hygiëne

Hoe wordt er omeggaan met hygiëne?

• Spelmogelijkheden

Is er speelgoed of ander materiaal aanwezig om je hond actief en geïnteresseerd te houden? Wordt de hond zowel fysiek als mentaal uitgedaagd? Mentale uitdaging kan a.d.h.v. puzzels, snuffelmatten of een snuffelweide, …

Een kwalitatieve opvanglocatie straalt professionaliteit uit en zorgt ervoor dat jouw hond zich op zijn gemak voelt. Check zeker of de selectie, de introductie en de algemene werkwijze passen bij jouw visie en niet in het minst bij jouw hond. Sommige honden hebben bijvoorbeeld meer “gewenningsmomenten” nodig dan andere voordat ze langdurig elders gaan logeren.  Neem de tijd om alles te inspecteren en aarzel niet om vragen te stellen.

 

4. Communicatie en transparantie

Een betrouwbare hondenoppas zal open en eerlijk met je communiceren. Dit begint al bij het eerste contact. Let erop hoe duidelijk de oppas is over zijn of haar werkwijze en welke informatie hij of zij over jouw hond wil weten.

Een goede oppas zal vragen stellen over:

• De dagelijkse routine van jouw hond

Wanneer eet, speelt en slaapt jouw hond?

• Specifieke behoeften

Heeft jouw hond medicatie nodig of bepaalde gedragsproblemen?

• Noodsituaties

Hoe wil je dat de oppas omgaat met onvoorziene situaties?

Tijdens jouw afwezigheid is het ook belangrijk dat de oppas regelmatig updates stuurt, zoals foto’s, video’s of een kort berichtje. Dit geeft je gemoedsrust en laat zien dat jouw hond in goede handen is.

5. Persoonlijke klik en kennismaking

Net zoals jij een goed gevoel moet hebben bij de oppas, geldt dit niet in het minst  voor je hond. Een uitgebreid kennismakingsgesprek is daarom essentieel. Tijdens deze ontmoeting observeer je hoe de oppas de hond benadert en met hem/haar omgaat en hoe jouw hond erop reageert.

Let hierbij op volgende signalen:

• Rust en zelfvertrouwen

Is de oppas rustig en zelfverzekerd in de omgang met de hond?

• Interesse in jouw hond

Stelt de oppas vragen over het karakter en de gewoontes van de hond of is dat vooraf al gebeurd middels een eerste screening?

• Reactie van jouw hond

Is de hond ontspannen in de nabijheid van de oppas?

Een goede klik tussen de oppas en jouw hond is een essentiële voorwaarde voor een stressvrije ervaring. Plan zeker een proefdag om te zien hoe alles verloopt indien de oppas hier niet zelf op zou attenderen.

 

6. Flexibiliteit en noodprocedures

Het leven kan soms onvoorspelbare wendingen aannemen en dus de nodige flexibiliteit eisen. Ga dus zeker na hoe flexibel de oppas is in zaken zoals breng- en afhaaltijden, annulaties, …

Ga zeker na hoe de oppas omgaat met noodsituaties, zoals ziekte of een ongeval. Bij kwaliteitsvolle oppas is dit doorgaans in het contract en/of de Algemene Voorwaarden opgenomen.

Belangrijke zaken om even bij stil te staan:

• Bereikbaarheid

Is de oppas telefonisch bereikbaar in geval van nood?

• EHBO-kennis

Beschikt de oppas over EHBO-vaardigheden voor honden?

• Contact met je eigen dierenarts

Kan de oppas contact opnemen met jouw dierenarts indien nodig?

Een goede oppas heeft een duidelijk noodplan en is voorbereid op onvoorziene omstandigheden. Je zal merken dat bij De Hondhaalmoeder dit allemaal is opgenomen in de intake en het contract dat je ondertekent wanneer je hond komt logeren.

 

7. Prijs-kwaliteitverhouding

Hoewel de kosten uiteraard een rol spelen bij je keuze, laat je de prijs best niet de enige doorslaggevende factor zijn. Een goedkope oppas zonder ervaring kan problemen opleveren wanneer er eens iets fout gaat omwille van het ontbreken van de nodige ervaring en dekkingen.

Ga bij de prijsbepaling volgende zaken na:

• Wat is inbegrepen?

Zijn wandelingen, verzorging of het spelen op de speelweide inbegrepen in het tarief?

• Extra kosten

Zijn er bijkomende kosten voor speciale verzoeken zoals medicatietoediening, een wasbeurt of het knippen van de nagels? Niet zelden dien je voor bepaalde extra’s bij te betalen.

• Proefdag

Biedt de oppas een proefdag aan om je hond te observeren en hem/haar alvast beter te leren kennen?

 

Conclusie

Het kiezen van de juiste hondenoppas vergt wellicht wat tijd en moeite, maar het is een belangrijke beslissing die bijdraagt aan het welzijn van jouw hond. Gebruik bovenstaande criteria als leidraad en neem geen overhaaste beslissingen. Kies dus niet klakkeloos de goedkoopste of de dichtstbijzijnde optie. Jouw hond verdient immers de beste zorg.

Ben je op zoek naar een door Dierenwelzijn erkende hondenoppas? Vul dan snel, geheel vrijblijvend, de intake in of stuur me een berichtje via het contactformulier.

Wist je dat je voor het tegen betaling opvangen van honden (en overigens ook katten) een verplichte erkenning van Dierenwelzijn nodig hebt? Dat is het zogenaamde HK-nummer (hond-kat; verder hoef je ’t niet te zoeken 😊). Dat nummer vind je rechts bovenaan op de website en op de social-mediaposts op Facebook en LinkedIn.

Het verplichte gele certificaat met dit nummer, uitgereikt door het Departement Dierenwelzijn, heb je ongetwijfeld al in onze living zien hangen, aangezien ik verplicht ben om dit zichtbaar voor je uit te hangen (en dat doe ik uiteraard met trots en plezier!). Dit certificaat ontvang je na de indiening van een dossier en een controlebezoek van de dienst Dierenwelzijn.

 

Wat is een HK-nummer?

Een HK-nummer is een uniek erkenningsnummer dat door het Departement Dierenwelzijn wordt toegekend aan organisaties en personen die huisdieren professioneel opvangen. Dit nummer bevestigt dat de opvanglocatie voldoet aan de strenge regelgeving inzake dierenwelzijn. Deze regels zijn vastgelegd in het Vlaamse Dierenwelzijnsdecreet. Met een HK-nummer toont een hondenoppas aan dat hij of zij verantwoord, legaal én met respect voor dieren werkt. Dergelijk HK-nummer vind je overigens ook bij fokkers, dierenasiels enz.

Om dit nummer te verkrijgen, moet je als hondenoppas:

• Een erkende opleiding volgen (en slagen), waaronder gedrag en EHBO.
• Aan bepaalde voorwaarden voldoen inzake accommodatie. Denk bijvoorbeeld aan branddetectiesystemen, voldoende verluchting en natuurlijk daglicht, eventueel camerabewaking, … Helaas valt een huiselijke hondenoppas zoals De Hondhaalmoeder (voorlopig nog) onder de wetgeving van de dierenpensions. Nochtans zijn een huiselijke hondenoppas en een hondenpension twee verschillende concepten met beide hun pro’s en contra’s.
• Bepaalde controles uitvoeren of je ervan vergewissen dat deze zaken in orde zijn: vaccinaties, behandeling tegen vlooien en teken, … Bovendien moet je 2x per dag een gezondheidscheck uitvoeren bij het dier.
• Administratieve verplichtingen nakomen zoals het opmaken van een contract met de eigenaar.
• Onder toezicht staan van een contractdierenarts die verplicht elk kwartaal een controlebezoek uitvoert.
• Verzekeringstechnisch in orde zijn (brand, aansprakelijkheid, …)

Zoals je ziet, is honden opvangen tegen betaling niet “zomaar even wat honden te logeren nemen”.

 

Waarom is een HK-nummer nodig?

In de strijd tegen dierenverwaarlozing en -mishandeling heeft het Department Dierenwelzijn deze verplichting ingevoerd om dieren te beschermen tegen wantoestanden en onprofessionele opvangpraktijken. Enkel wanneer je in het bezit bent van een HK-nummer kan je dus legaal honden en andere huisdieren bij je thuis opvangen. Zonder deze erkenning is de oppasser in overtreding en riskeert hij/zij hoge boetes. Iemand die bij jou thuis voor de dieren komt zorgen, hoeft overigens geen erkenning te hebben.

 

Het belang van een HK-nummer

Het hebben van een HK-nummer is niet alleen een wettelijke vereiste, maar het biedt ook belangrijke voordelen voor zowel de dieren als hun baasje.

• Kwaliteitsgarantie

De oppasser toont aan dat hij/zij voldoet aan strenge eisen inzake dierenwelzijn, zoals veilige en hygiënische verblijven, voldoende bewegingsruimte en een professioneel opvangbeleid. Bovendien bewijst hij/zij relevante opleiding genoten te hebben voor het uitoefenen van de job.

• Transparantie

Als baasje kan je erop vertrouwen dat de opvang waar je je hond onderbrengt wettelijk gereguleerd is en op regelmatige basis gecontroleerd wordt.

• Dierenwelzijn

De dieren komen terecht in een omgeving waar fysiek én mentaal welzijn centraal staat.

• Professionaliteit

Helaas kampt deze sector, net zoals vele andere, met een grote zwarte markt. Te veel mensen beschouwen honden opvangen tegen betaling als een makkelijke manier van geld verdienen. Een HK-nummer onderscheidt professionals van hobbyisten: op vlak van kennis en ervaring, verzekeringstechnisch, qua controle en toezicht, …

 

Hondenoppas met of zonder HK-nummer

Waarom je je hond niet bij de eerste de beste laat logeren?

Wel, hierom:

• Legitimiteit

Een oppas met een HK-nummer werkt legaal, terwijl iemand zonder HK-nummer de wet overtreedt en zware boetes riskeert. Wist je overigens dat je als baasje zélf in overtreding bent wanneer je kiest voor een ‘officieuze’ oppas?

• Kwaliteit

HK-erkende opvanglocaties worden gecontroleerd door de overheid en voldoen aan strenge eisen. Hobbyisten zonder HK-nummer bieden vaak geen garantie op goede omstandigheden voor het dier en uiteraard is daar ook geen controle op. Bovendien hebben ze geen kwalitatief netwerk achter zich, waardoor je als baasje niet zelden wordt geconfronteerd met last minute annuleringen zonder een evenwaardige back-up.

• Veiligheid

Bij een erkende opvang zijn hygiëne, veiligheid en welzijn van de dieren gegarandeerd. Dit is vaak niet het geval bij niet-erkende opvanglocaties. Hou er bovendien rekening mee dat bij ongevallen en/of schade er meestal geen verzekering is die tussenkomt.

• Prijs

Erkende opvanglocaties zijn doorgaans iets duurder. Logisch, aangezien je er hoogwaardige diensten voor terugkrijgt. Opleiding, controle en opvolging, verzekeringen en niet in het minst de uitmuntende zorg en toewijding, moeten worden vergoed. Mijn prijzen vind je alvast hier.

 

Waarom De Hondhaalmoeder?

Mijn HK-nummer zie je wellicht te pas en te onpas verschijnen 😊.

Verder garandeer ik je dat je hond(en) hier van een luxeverblijf zal genieten. Hiermee wil ik ook ineens een groot misverstand de wereld uit helpen: het is niet omdat de hond hier in luxe verblijft en niets te kort komt, dat hij/zij zich niet hoeft te gedragen 😊. De honden leven hier samen in roedelverband, dus sociaal wenselijk gedrag is bij De Hondhaalmoeder een absolute must.

 

Opvangplekje voor je hond nodig?

Wens je gebruik te maken van de dagopvang of opvang met overnachting? Vul dan geheel vrijblijvend de intake in en kom snel kennismaken!

Honden zijn van nature sociale dieren. De meesten hebben graag menselijk en/of honds gezelschap om zich heen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat sommige honden panikeren wanneer hun baasje vertrekt en ze voor enige tijd alleen zijn. Verlatingsangst is een frequent voorkomend probleem bij honden, maar gelukkig zijn er manieren om hiermee om te gaan. Benieuwd hoe je je hond hiermee helpt? Lees dan snel verder.

 

Wat is verlatingsangst bij honden?

Verlatingsangst treedt op wanneer een hond extreem angstig wordt of buitengewoon veel stress ervaart als hij alleen wordt gelaten. Dit uit zich doorgaans in destructief gedrag zoals het vernielen van kussens, speeltjes of meubilair, overmatig blaffen, huilen, onzindelijkheid of zelfs lichamelijke klachten zoals diarree. Het uiten van verlatingsangst gaat verder dan een beetje jammeren: je hond ervaart paniek en buitensporige stress, hetgeen uiteraard ook invloed heeft op jou als hondenbaasje.

 

Hoe ontstaat verlatingsangst?

Verlatingsangst bij honden kan meerdere oorzaken hebben:

• Verandering van de vertrouwde routine

Een verhuis, een nieuwe werkplanning of een andere gezinssamenstelling kan de gekende, vertrouwde dagelijkse routine van je hond danig in de war sturen en voor onzekerheid zorgen.

• Trauma

Honden die een verleden van mishandeling en/of verwaarlozing kennen, hebben meer kans op verlatingsangst. Ook herplaatsers hebben vaak te kampen met verlatingsangst, wat natuurlijk niet zo verwonderlijk is. Helaas hebben ze al aan den lijve ondervonden wat het is om, letterlijk, verlaten te worden.

• Gebrek aan socialisatie

Als een hond niet gewend is om alleen te zijn, kan hij moeilijk omgaan met eenzaamheid. Leer je pup daarom om, geleidelijk aan, korte periodes alleen te zijn. Natuurlijk kies je niet voor een hond om ‘m uren en uren alleen te laten, maar bereid je hond voor op korte, onvoorziene afwezigheden van jou als baasje. Op die manier kun je rustig boodschappen doen of is er geen probleem bij onvoorziene afwezigheden zoals een dokters- of ziekenhuisbezoek.

 

Hoe omgaan met verlatingsangst?

Om verlatingsangst aan te pakken, is een gestructureerde en geduldige aanpak essentieel:

• Bouw langzaam het alleen zijn op

Begin met korte periodes van afwezigheid en bouw dit langzaam op. Neem het begrip ‘korte periodes’ gerust letterlijk. Begin met een minuut, twee minuten, … Tast af wat je hond aankan en bouw langzaam op. Een te snelle opbouw kan een terugval veroorzaken.

• Creëer een veilige omgeving

Zorg voor een comfortabele plek waar je hond zich veilig voelt, zoals een zachte mand met een deken. Deze veilige omgeving is natuurlijk ook essentieel wanneer je je hond met verlatingsangst naar een huiselijke hondenopvang brengt. Breng daarom zeker altijd de vertrouwde spulletjes van je viervoetige vriend mee.

• Zorg voor afleiding

Geef je hond zijn favoriete speelgoed of een gevulde Kong om zich mee bezig te houden als je weg bent.

Hoewel deze tips uiteraard zinvol zijn, is professionele begeleiding echter vaak noodzakelijk. Een gedragsdeskundige helpt jou en je hond middels het opstellen van een gepersonaliseerd trainingsplan en zal je begeleiden bij de aanpak van verlatingsangst.

 

De rol van een huiselijke hondenoppas voor honden met verlatingsangst

Voor honden met verlatingsangst maakt een huiselijke hondenoppas zoals De Hondhaalmoeder een wereld van verschil. De Hondhaalmoeder bootst het gekende gezinsleven optimaal na waardoor de hond zich sneller thuis zal voelen.

• Individuele aandacht

Een huiselijke hondenoppas biedt persoonlijke zorg en heeft begrip voor de specifieke behoeften van jouw hond.

• Rustige omgeving

De kleinschaligheid en huiselijke sfeer verminderen stress en helpen je hond zich sneller veilig te voelen.

• Gezelschap en structuur

Alleen zijn is bij een huiselijke hondenoppas zoals De Hondhaalmoeder niet aan de orde. Ik zorg voor gezelschap en aandacht en ik bied in de mate van het mogelijke de vertrouwde structuur van thuis. Opgelet: bij sommige huiselijke hondenoppassen wordt verwacht dat de hond enkele uurtjes alleen kan zijn. Check dus zeker goed vooraf of een bepaalde oppas geschikt is voor jouw hond met verlatingsangst. Bij De Hondhaalmoeder is jouw hond nooit alleen*. Vergeet niet dat ook bij dagopvang mogelijk een opbouwperiode nodig zal zijn, afhankelijk van de mate van verlatingsangst bij jouw hond.

 

Verlatingsangst en meerdaagse hondenopvang

Voor een hond met verlatingsangst is elders logeren niet vanzelfsprekend. Traditionele pensions bieden voor deze honden vaak te weinig persoonlijke aandacht, wat de angst nog meer in de hand kan werken. Bij een huiselijke opvang zoals De Hondhaalmoeder krijgt je hond een vertrouwde plek binnen het gezin, aangepaste zorg en individuele aandacht, wat essentieel is voor honden met verlatingsangst.

Het is essentieel voor deze honden om een meerdaags verblijf stilaan op te bouwen. Afhankelijk van de mate van verlatingsangst kan er begonnen worden met een halve of een hele dag of zelfs een uurtje. Zo kan ik de hond observeren in een voor hem/haar vreemde omgeving zonder de vertrouwde baasjes. Op basis van deze bevindingen, die ik uiteraard met de baasjes deel, bespreken we samen hoe we de verdere opbouw gaan aanpakken.

Wil je weten hoe ik jouw hond met verlatingsangst kan helpen tijdens zijn/haar verblijf? Vul dan snel de intake in en dan maak ik graag kennis. Samen zorgen we ervoor dat jouw hond zich veilig en gelukkig voelt, ook als jij er even niet bent!

Boek snel je try-out!